Ötelerden birisi
Bin ışık yılı uzaktan belki
Düşmüş dünyamıza
Kırpık bir yıldız gibi
Kaotik döngüde
Büyümüş yüreğinde korku
Tanıdık arıyor
Mahzen gizemi gözleri
Bana benziyor sanki…
Ruhsuz insan
Drakula gölgesi
Yanık ormanda.
İç çekiyor ötelerin kızı
Güneşe gölge
Gecede mehtaptı
Kim görecek kim arayacaktı
Yalnızlığına örtecekken geceyi
Beni gördü
Mahzen gizemli şarap gözleri
“Geldiğin ötelere
Gidemedin mi sen de?”
Dedi ve yüreğime doldu!
Bir yarım düşüverdi yanıma
“Öyle kal,uyanma” dedim
Korkusuz çocukların
Yüreklerine saklanır
Yeni düşler görürüz
El atarız faton çağına
Baloncuk oynarız
Ötelerdeki sonsuzlukta…
